In tijden van COVID-19 was dit evenement een getuigenis van het ‘donkere optimisme’ dat toen de gezamenlijke drijfveer van alle deelnemers was. We wilden veerkracht tonen door middel van eenhardnekkig geloof in creativiteit ondanks de moeilijke omstandigheden. the festival that never happened werd een stadswandeling dat het nieuw werk van de deelnemende makers over heel Leuven toonde om inzicht en openheid te bieden in de vroege stadia van work-in-progress alsook te tonen dat kunstwerkers niet stil zaten. Het echte live festival PLATEAU 22 vond uiteindelijk een jaarlater plaats.